Bir Umut Yaşatan Olmalı Beni

Bu sabaha doğru yine seni rüyamda gördüm.
Sanki bana geliyordun
Öylesine ellerini bana uzatıp
Sanki bana doğru koşuyordun,
Tutmak istedim ellerinden ama, ben ellerimi uzattıkça
Sanki benden uzaklaşıyordun
Yine sabahla beraber hayalini sineme gömüyordum
Ama uyanamıyordum.
Belki gelirsin bana bir umut
Küçük ama sana dair bir umut
Beklide yaşatan odur beni

Bir umut yaşatan olmalı beni
Yoksa yaşamamın hangi kifayete yeri var
İçim daralınca sığınmadım mı gölgene
Har har terleyen ciğerim nefesinle tütmedi mi?
Gözlerim gözlerinde kendini on utmadı mı
Darağacının kalemi boynumda kırılsa ne yazar.
Sesin kulağımın fısıltısı olmadı mı
Saçlarını üç kuruşluk aklıma gömmedi mi?
Canın tenime darılsa ne yazar
Canım ecele sarılsa ne yazar
Sensiz bir uçurum dolusu sevince değil
Seninle intihar anındaki bir yüreğin yaşadığı son gece
Seninle çözülmesi zor bir karanlığın vicdan kapısında
Yere serilmiş çaresizliğin en ince sesi
Seninle kar kıyametin eteğinde
filiz veremeye çalışan tomurcuğun
Bahardan kalma kar çiçeğinin yaşama hevesi
Yani yaşamak öylesi değil
Geleceğin güne dair
Bir umut yaşatan olmalı beni

Kar olmaya yanmam
Kör olmaya yanmam
Bin ömürlük ömrüme inanmam sen olmasan
Çiçek baharda verir
Kar kışta, çaresizlik düşte
Sanırım yaşamam bu gidişte
Ben karşı duramam o gözlerindeki direnişte
İçim dünyaya isyan ederken sana karşıysa haykırışta
Bin ömrümü sakladım
Yanaklarına sarılan bir gülüşte
Suçluda benim suçta
kaçak olduysam bir ardıçta
Birini beklediysem karda kışta
Bir nefes aldıysam bin bekleyişte
Beni yaşatan bir umut işte
Yani yaşamak öylesi değil
Geleceğin güne dair
Bir umut yaşatan olmalı beni…(YANİ HERKESİN BİR UMUDU OLMALI)