Bir Umut Varsa Söylediğim Sözler

İki hafta önceydi
Bir salı gecesiydi
Kabaran duvarın
Çatlayan sesiydi

Üç sıfırdı tekrardan
Kalem çıkar kaftandan
Bir söz öğrendim ablamdan
Hemde kış gecesiydi

Eskiyse ömürlüdür
Sevgide kibirlidir
Namluyu bekleyen tetik
Patlamaya meğillidir

Sevgi nefrete dönüşmez
Sevgi insanı beklemez
Hiçbir yolun sonunda
Şerrin adı söylenmez

Kışı beklerdi yorgan
Yazı beklerdi çiçek
İnsan ve zaman gibi
Herşey vakitsiz geçecek

Çaba çıkar emekten
Her söylediğim yürekten
Çıkar elini cebinden
Tut benimkini