Bir umut(Köprü) olup Şiiri - Oktay Çekal

Bir umut(Köprü) olup…

Gözünü kapatıp, kızıl uykulara dalıyorsun,
Hayatı boş-anlamsız sanıyorsun,
Oysa bir baksan, görsen her anı,
Cehalet ateşini söndürsen gövdenle,
Bir yağmur olup…

Bu topraklar yürek ister şahlansın,
Duygularda sevgi olmak gerekir,
Emek gerek uğraş gerek ruh gerek,
Hayatı yenip, insanı çözmek için
Bir mantık olup…

Adayacaksın canını insanlara,
Doğruluğu yansıtan, bir ayna olup,
Göstereceksin, güzel olan ne varsa,
Yaşayacak-yaşatacaksın yüreklerde,
Bir güven olup…

Tükenen dostlukları, karacaksın yeniden,
Kör bakış gözlerini, açacaksın hayata,
İnsanlar yeniden birlik olacak,
Kenetlenecek yürekler dostlukta,
Bir can olup…

Düşmüşü, yetimi muhtacı göreceksin,
Zayıfın güçsüzün elinden tutacaksın,
Yardımın sadece yürütmek olacak,
Kendine yeter birey yapacaksın,
Bir köprü olup…

Unutma gelişin bir amaç için,
Gidişe kadar yorulman gerek
Kaldığın yaşamda, bir fidan gibi
Kök salıp, hedefleri tutman gerek
Bir umut olup…

Oktay ÇEKAL
09.01.2011-02.25