Bir Umut Kaldı Şiiri - Asuman Alp

Sevda ikliminden hazan esti yüreğime
Bir bir dökülüyor yapraklarım
Savruldukça bu aşkın peşinde
Koparmadığın bir tomurcuk kaldı…

Gözlerimi kör etti sevdalı bakışların
Beni benden aldı nar-ı yakışların
Hasret ekmişim hep gönül tarlasına
Yüreğime kazıdım, ismin kaldı…

Dört duvar geliyor geldikçe üzerime
Gittiğinden beri perdeler kapalı.
Buram buram sinmiş kokun her yere
Şimdi başucumda bir resmin kaldı…

Nasıl gittin öyle ardına bile bakmadan
Yüreğin sızlamadı, canın hiç yanmadı.
Umutlarımı çaldın, kalbim paramparça
Birlikte başlamıştık oysaki,

Darmadağın ettiğin bir hayat kaldı
Senden geriye.
Ayaklarının altında ezdiğin
Bir canım kaldı…

Hayatımı zindan eden AŞKın kaldı…

Asuman Alp@Aşk-ı Zindan