Bir umut ekmiştim gül tarlasına,
Bülbül nağmesiyle uyansın diye;
Gerçeği sevdâyla birlik gözlesin,
Dünyâ mihnetine dayansın diye.
Kanayan kalplerde yarayı sarsın,
Dostun kapısına şükürle varsın,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta