Bir umut doğdu uzaklardan

Bir umut doğdu uzaklar dan
bulutlara mahkum güneşimin
şimşeklerle yağmurlarla çarpışarak
yeniden doğuşu gibi.
Vefasız dostların,kırıcı,
kahredici,iğneli sözlerine,
kalleşçe arkadan hançerlemelerine
aldırmadan,yıllara meydan
okuyan,cefakar yüreğimin,
en karanlık köşelerine,
ışık tutarak.

Sevgi oldu,aşk oldu,sevda oldu.
yerleşti ölmeğe yüz tutmuş bütün
hücrelerime,can suyu gibi.

Artık adam olmaz gitti,gidiyor
dediğim yaşama hevesimi
uçurumun kıyısından çevirdi
bir kahraman edasıyla.

Bir tutku oldu, mehtabın
yakamoza olan sevdası gibi.
kızgın güneş altında,çöl
kumsalında,suya hasret
kurumuş dudakların seraba
olan tutkusu gibi.

İmkansızdan kocaman bir
dünya yaratarak,sonbaharda
gazel dökmüş yaprakların
arasında yeşeren,yaşamına
tutunduğum bir dal oldu.

Bir avuç oldu,üşüyen
yüreğimi koyacağım.

Bir omuz oldu yağmurlarıma
bent yapacağım.

Bir çift bakış oldu gözlerimden
bile sakındığım.

Bir dost oldu,beklediğim.
Sırlarımı sırlarına kattığım.
Yalnızlığıma ortak ettiğim.

Cevdet ALTAY……23.03.2014