Bir umut (ağıt) Şiiri - Tuncay Akdeniz

Yaz mevsimi ağustosun son günü
Gözüm yollarında kaldı nerdesin
Karalara giyindirdin sen beni
Kader bize kara çaldı nerdesin

Düşürdün içime acı bir sızı
Perişan eyledin yaktın sen bizi
Sordum deryalara bulunmaz izi
Kader yazımızı sildi nerdesin

Açmadan gülümü yaktı kır ağı
Kırdı dallarımı döktü yaprağı
Ben sensiz neylerim bu viran bağı
Açmadan güllerim soldu nerdesin

Mezarın olsaydı dikerdim taşı
Oturur başına dökerdim yaşı
Tutuştu yanıyor yürekler başı
Hicrani bağrımı deldi nerdesin

Tuncay diyor yine karalı başım
Ses verdim sesimi duymaz kardeşim
Seni deryalarda arıyor eşin
Asker oğlun bile geldi nerdesin

Bu şiir gerçek bir olayın öyküsüdür