Alaca-karanlık çökünce sensiz bu kente
Bir hüzün yerleşir yüreğimin en kuytu köşesine
ve davetsiz misafir gibi gelip yerleşir her gece
eksik olan yanımı aratır şafak sökene dek
güneşin gelmesiyle ısınır yokluğunun yeri
ve hiç yalnız değilim ben merak etme
Senin sıcaklığında bir güneş ve sen kokan bir hüzün var
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
