Bir Umut Şiiri - Tahmine Yıldırım

Hep beklemekle geçer hayat
Nedendir bilinmez hep bekler insan
Bir gülümseme bir bakış
Bir umuttur çünkü hep beklediğin

Sanki çok yemek yemiş gibi
patyacakmış gibi sanırsın kendini
Derin bir of olur çektiğin
Bir umuttur çünkü hep beklediğin

Sev yeterki sen sev
Bir minik canlı bile olsa
Umutlarını geleceğini hayallerini sev
Bir umuttur çünkü hep beklediğin

İzin verme kendini ezmene
Zaman zaman kendini ödüllendir bile
Kaybetme ne olur sakın hayat felsefeni
Bir umuttur çünkü hep beklediğin

MAYIS
2004