Bir umudu olmalı insanın;
Gözlerini kapadığında düşlerini süsleyen,
Yanağında bir tebessümü filizlendiren...
Her sabahın ilk ışığında güne aydın dedirtecek bir neşesi...
Tutacak bir eli olmalı insanın diğerine inat;
Hayata yalnız kaldığı günlerin hesabını ödeteceği,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta