Ölüm sensizliğinin yankısı, derin mi derin,
Toprak ağlıyor, gökyüzü hüzünlü ve serin
Bir millet kan içinde, bir ümmet suskun,
Vicdanlar mı kurudu, merhamet mi soldu?
🌟💙🌟💙
Gözlere mil mi çekildi, kulaklar mı sağır,
Dua yetmiyor, artık öfkeler ağır mı, ağır
Kardeş dedik, ümmet bildik, cihadı çağır
Mazluma sessizlikle kör kuyulara indik.
🌟💙🌟💙
Zaman geçiyor, mümin çocuklar ölüyor
Onca çocukların canları kanla örtülüyor.
Minareler yıkık, sessiz, selalar mahzun,
Adalet yok, vicdanla, merhamet yoksun?
🌟💙🌟💙
Ey suskun müminler, ey yorgun diller,
Şimdi konuşmazsan, ne zaman dillenir?
Mazlumun ahı feryadı göklere yükselir,
Sen dirilmezsen adalet mutlaka dirilir.
Kayıt Tarihi : 2.6.2025 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!