Yetmez mi bunca hasret özlemim,
Önünde ağlayarak diz çökeyim.
Sen olmazsan ben nasıl güleyim,
Bir ümit ver bana yıllarca bekleyim...
Bilsem ki bir gün geri döneceksin,
Beni eskisinden de çok seveceksin,
Al ömrümü senindir diyeceksin,
Bir ümit ver bana yıllarca bekleyim...
Bu ayrılık bana bir ömür törpüsü,
Sanki sırattayım geçilmez köprüsü,
Sen gönlümün vazgeçilmez ülküsü,
Bir ümit ver bana yıllarca bekleyim...
Her gün böyle dert çile çekerim,
Her akşam meyhaneye giderim,
Kadehlerim de hep, hep seni içerim,
Bir ümit ver bana yıllarca bekleyim,
Yurdum vatanımsın, seninle evimdeyim,
Sen gittin gideli ben gurbetteyim,
Bıraktığın sahilde hala nöbetteyim,
Bir ümit ver bana yıllarca bekleyim...
Tanımadın mı beni Âşık Ahmed-i'yim,
Attığın o kuyuda Yusuf'un çilesiyim,
Senin değil sevgili aşkının kölesiyim,
Bir ümit ver bana yıllarca bekleyim...
31.01.2016
Ataşehir/İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 31.1.2016 10:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!