Bir Ülke Süzmecesi Şiiri - Hamit Tunç

gözlerimde oluşan
katmerli duyguların acısına
soruyorum,
şatafatlı bir rengin doruğu
yanıt
ben kimim?
geçmişin azgın sıfatlarından
bir topak çamur
ya da
zamanın tam ortası bir rüya
ki
al kaçtılarla geleceğe uçuşan.

Şimdi,soluduğum nefesi kıskanıyorum
bedenimdeki çiğ damlalarından
dudağımın her değdiği şeytan
yaraları gibi,toplumsaldır yaşamak
acılar üstüne bal sürmeler
dinden çıkarcasına uzun umut
muştulara ulaşamıyorum.

yüreğim depreşiyor
iliğimin sinirinden
soruyorum
ben kimim?
kırk yaşımın evingenliği içinde
bir ilkyaz coşkusuyla
pırıl-pırıl
yanıt;
sevdaların deliliği içre
zamanın bir tutam nefesi
alıp veremediğim.

insan oluşumdandır belki
belki "dünyada"yaşadığımdan
umutlar ve toplumlar nasılsa
sızılar ve ateşlerle çevrili
ya çocuk ağlamasıdır kaldığımız zaman
ya arkadan yürüdüğümüz Türkiye
her konumuna feda ettiğimiz canlar
tarihler,endamı güzel boylar
ulular,kibar yorumlar ve
sağlığımızı yıkadığımız sular.

(90'lı senelerde)