Bir Ülke Kan Kaybediyor Şiiri - Ahmet Tığlı

Karıncalar tenleri yanık ameleler gibi
Güneşe yummuşlar gözlerini
Nasır tutmuş kıldan elleriyle
Ve sırtlarında yükselen gökdelenleriyle
Bir kahır ülkesi inşa ediyorlar
Karadullar kuşatmış etrafını
Gökyüzü pas tutmuş zehirden
Yıldızları yargılıyor karanlıklar
Adaletin bekçisi göğsümüzün üstünde vuruluyor
Bir ülke kan kaybediyor...
Boşlukta kaybolup gidiyor sözlerim
Nehirlere asitli yağmurlar yağıyor
Bulutlarda umutsuz damlalar
Ellerimizi tutuyor güneş hissiz ve anlamsız
Her yanımız uyuşuyor karanlığın vurduğu
Aydınlığın ışığını kısmışlar gözlerimizden
Örümcekler tarihin sayfalarını siliyor
Bir ülke kan kaybediyor...
Yolları karanlıkların gölgeleri basmış
Parkelerde boğuluyor güneş
Kinle bilenmiş gözlerinde kara bir bıçak
Günahsızlığa saplıyorlar
Barış iki değnekli ihtiyar gibi
Güçlükle duruyor bastonunun üstünde
Saatlerin ayakları uykumuzu bölüyor
Bir ülke kan kaybediyor...
Akıl örümcek ağlarına takılı
Ambarlarını boşaltıyorlar beyinlerin
Ruhsuz yaratıklar adanıyor Tanrı'ya
Yüzlerinde saltanatın kirli ormanları
Azabı satın alıyorlar şeytanın ellerinden
İpek böceğinin parlak giysilerinden
Örümceklerin kozasına sığınıyorlar
Kutsal ışığın yıldızları söndürülmüş
Sahte ışıkların karanlığında arıyorlar
Tanrısal kerameti
Ufuklarda ilmin ışığı batıyor
Bir ülke kan kaybediyor...
Aklı tutukluyorlar civcivlerin gözlerinde
Ekmek kırıntıları gagalarından düşüyor
Fenerler anka kuşlarını aydınlatıyor saraylarda
Kirli pastalar altın tabaklarda
Yetimin gözyaşlarını içiyorlar bardaklardan
Hakkın bekçisi susturuluyor kafesinde
Zulüm yüreklere kahır akıtıyor
Bir ülke kan kaybediyor...
Damarlarımızdan kan emiyor küresel ahtapotlar
Yerli keneler tuz biber ekiyor
Kan pompalamayı durduruyor yürekler
Irmaklarımızı kurutuyorlar toprak altında
Ganimete hazırlanıyor yağmacılar
Emeğin feri söndürülmüş açlığın gözlerinde
Zalimler suni teneffüs yaptırıyor
Bir ülke kan kaybediyor...

Ahmet TIĞLI 13.9.2008 (Sevgi Merdivenleri)