Bir uçurtma olup, yükselsem gökyüzüne
En masum çocukça hislerle…
Ilık rüzgârlara bırakıp kendimi
Bulutları mesken tutsam.
Tüm çirkinlikleri yeryüzünde bırakarak
Mutluluğu göklerde arasam.
Dertlerim kuş bakışı görünse.
Özgürlüğün hayalini kurarken
O incecik ipim kopsa.
Yer çekimine meydan okurcasına
Hep gökyüzünde kalıp
Huzurun sonsuzluğunu bulsam.
Geceleri ayın ışığında
Kasvet dolu havasına inat
Işıl ışıl parlayan yeryüzüne bakarak
Yıldızlarla konuşsam.
Ve bir gün düzelecek inancına
Bir ömrün adanmışlığını anlatsam onlara.
Bir uçurtma olsam gökyüzünde.
Yeryüzüne kuşlarla haber salsam.
Huzuru bulduğumu söyleyerek
Çirkinlik, insanın olduğu yerde desem.
İnanın, her şey düzelecek diye
İyilere göklerden selam söylesem
Kayıt Tarihi : 1.6.2023 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğru söylüyor şiir... Bazen insan olmaktan bile utanıyor insan... Gidesin geliyor bu dünyadan...Adını sanını bilmediğin bir yere... "Yeter ki insan eli değmesin" diyerek...
Kaleminiz hep yazsın. Emeğinize sağlık.
Yeryüzünü cennet veya cehennem yapma fırsatı insanoğlunun elindeyken insanlık bencillik ve hakbilmezlikle malesef dünyayı yaşanmaz hale getiriyor.
Teşekkürler Hümeyra Hanım.
Teşekkürler Muhammed bey, Selam ve saygılarımı sunarım.
Sağlıcakla kalınız.
Kaleminize sağlık tebrik ederim.
Huzurla kalın, selam ve saygılarımla.
Teşekkürler Hatice Hanım, düşüncelerinize katılıyor selam ve saygılarımı sunuyorum
Sağlıcakla kalınız.
TÜM YORUMLAR (15)