Bir Ucube Aşk Yarattın Şiiri - Ahmet Durgut

Gözlerindeki Katarakt'ı kaldıramadın
Umursamadın hiç bir gerçeği umursamadın.
Abus yüzünle beyhude yaşadın
Bahadır kişiliğini yılgılarla kapladın.

Sevgi çavlanını egoistliğinle durdurdun
Bir gerçek sevgiyi hicran denizinde boğdurdun.
Çılgınlar imparatorunun gaddar tahtına kuruldun
Sevilmek madalyonunla kudurdun da kudurdun.

Sen gerçeklerle yaşamasını bilemedin
Sadece sevilmek istedin, sevmeyi sevmedin.
Sevgideki mutluluk denklemlerini düşünemedin
Duygusuzluğunla sonunda sevildiğini de yitirdin.

Seviyorum dedin, sevdiğini sandın
En sonunda bir ucube aşk yarattın.
Senin andavallı uçarı sevginden
Ancak böyle zırvalama beklenirdi senden.

Gözün aydın sevdiğim gözün aydın
Gördün mü en sonunda yapayalnız da kaldın.
Bir gün yine başkalarınca sevildiğini sanacaksın
Benim sevgime eremeyeceklerini görünce...anlayacaksın.

Aklını başına toplayacaktın şabanlaşmayacaktın
Sana yalvarırken, sevenin sevilmesini anlayacaktın.
Neyse boş ver! Artık neye yarar iyimser düşünceler...
Almış başını gitmişse artık aşktan tüm sevgiler.