Bir Tüy Daha Koparken Mavinin Kanadından

Fazla vakit de kalmamıştı aslında
Fildişi kuş susam ağaçlarında esaret düşmeden
Ne kurtarabildiysek o kadarıydı o kadarıydılar

Dışarıda çiy damlasıyla yıkanan ne varsa şahidimizdir ki
Geceydi

Diri benizli mezarlıkların ruhlarını dualar ıslatır diye
Dişleri dökülmüş kuşların bir damla suyunu koparabilmek için
Arkası bir demir gibi kesilmeyen sessizlikler birbirini parçalar olmuştu
Öylece kalmak aynısı gibi sessiz ıssız
Birazda zorluyordu beynimizdeki çaresizlikle tıkanan hatları

Sonra en ufak ayrıntısına kadar içimize sürgün edilirken zerre
Buzdan duvardan taştan feyiz almış gibiydi gözlerimiz
Soğuğuyla gördüklerimizi bir ucundan tutuşturmaya başlamışlardı

Ne kadar sürecekti kim bilir
Tabletin kovuğundaki bir tarih uyanacak öfkesini terbiye etmeyecekti bir gün

Reisini tanrılarına teslim etmiş kabilelerin sahipsizliğinde
Devleşen günahları hala taşıyan sokaklar isli çadırlara bürünmüş gibiydi
Kırıntıları perdelerin deşifre ettiği bir esintide savrulup gitmişti
Biat edecek son bir adres kalmıştı ezberlenip yırtılana kadar

Çöl yüklü kervanlar getiriyorduk sizlere
Ama siz hiddetleniyordunuz kırıyordunuz her şeyi
Yerle bir ediyordunuz sakinliğimizi durgunluğumuzu ansızın
Denizin adı dalga oluyordu kumlarımız tipi

Gölgeleri sevişirken asılları dövüşenlerin ehlinden gelen savaşçı
İki ucu pislik olan değneğin ortasında dirhem kirlenmemişti üzeri
Kılıcı nefesinde köreltmek sana düşüyordu yolcu
Kan kokusuyla yıkanmayacaktın hani gücendik
Uçurumların kumanyası bir tüyü bile tutamayacağı
Az evvel ceylan sürüsünü yuman avcının doymayan midesiyle doluydu çünkü

Özgürlük ne zaman baş kaldırmışsa kızıl şafağın göbeğinde
Kafesin kapısını açık unuttuk mahsustan
Ne yapalım ki fildişi kuş dışarıdaki tutsaklıktan muhbirdi içerisine

Bir çocuk sapan çiziyor demiştiniz ya
İnanıyoruz artık …

S…K