yazmaya kıyamadığım kalemimden kırmaya başladılar
ilkin penceremde yasını tutardı çiçeklerim
sonra yerin yedi kat dibinden
gökyüzünün yakarışlarını duyuyordum
süregelen bir fırtınanın derin yaralarını sarabilmem
onları sarıp tekrar deşebilmem soluk bir gerçekti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta