çocukluğum içime düşen yalnızlıktır…
ilk kara yazgım benim
alın çizgim
sevdamın kara rengi…
yağmur yıkamış yalnızlığımı benim
dur öyle bakma sen…
topal bir ittir bu sevdam
gelir ellerine dolanır
ayağına kapanır…
ayak izlerim benim
her defasında koşarımda sana
sende silinirim…
gidişim büyükçedir
fukaradır
kimsesizdir
bilmezsin…
otururumda seni düşünürüm
son kezdir bu
sen düşersin ayak uçlarımdan denize…
senden düşerim bu kıyılara
sensiz bakarım
oysa bir tutam turuncudur düşlerim…
ateş böceği taşırım avuçlarımda
kurumuş bir papatya
ölmüş bir kelebek düşü…
beyaz bir yağmurdur sensizlik
anlıyor musun
bilir misin bunu…
ve kıyısına gelirim ölümün
derin sensizlik
ve uçurum bakışların…
sen dur
bakma
düşerim avuçlarına
avuçlarında kalırım…
sen üşürsün
ben üşürüm
yağmur üşür…
sen gidersin…
çocukluğum içimde ölür…
Bahtiyar ArslanKayıt Tarihi : 28.7.2008 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kurumuş bir papatya
ölmüş bir kelebek düşü...
sen gidersin…
çocukluğum içimde ölür…
kaleminizi tanımak çocukça güzel!
ve çok güzel.
ilk kara yazgım benim
alın çizgim
sevdamın kara rengi…
yağmur yıkamış yalnızlığımı benim
dur öyle bakma sen… . sevgili şair kutlarım harika olmus okudukca zevk aldım siirinizden kalemınız daim olsun+10
TÜM YORUMLAR (4)