Gri perdeme yansıyan hoyrat güneş ışınları
Korkak bir bakış atıyorum, hem de inatla
"Yeter" diye bir ses duyarım uzaklardan
Uzaklar ağlayan bir ben gösterir bana
Yorgun bir kuş geçer penceremden
Maşukuna hayat vermeye giden
Ve ben gri yalnızlığıma inat
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta