Bir Tutam Teselli Şiiri - Hamit Payam

Gri perdeme yansıyan hoyrat güneş ışınları
Korkak bir bakış atıyorum, hem de inatla
"Yeter" diye bir ses duyarım uzaklardan
Uzaklar ağlayan bir ben gösterir bana
Yorgun bir kuş geçer penceremden
Maşukuna hayat vermeye giden
Ve ben gri yalnızlığıma inat
Gülümseyerek bakakalırım ardından
Çölüme yağmur bekliyorum ya Rab!
Ve açıp ellerimi şikayet ediyorum arz -ı halimi sana
Tek tek topladım kendimi yerden
Utandım bir müddet sonra kendimden
Sendeleyen hayaller içinde nedendir bilmem
Düşmüş bir ben görürüm afakta
Hoyrat bir kalp acısı ulaşır kulağıma
Mevcudata aykırı bir seda ile
Kaşlarını çatmış bir yalnızlık
Yalnızlık ki asi, çaresiz ve yetim...
Neden sonra bir rüya mı? diye
Açarım kapanmayan gözlerimi
Ve sorarım kendi kendime
Mutluluk daima rüyalarda da
Neden mutsuzluk sürekli gerçek?