Bir Tutam Su Şiiri - Yusuf Hatipoğlu

İnsan susuzluk ürünüdür
kim ulaştıysa unutmuştur niye orada olduğunu
itiraflar, iftiraları getirmiştir peşi sıra insanoğlunun
Sonra gözleri soldu, bitkin düşmüştü adem soyu
yüz yamaları düştü teker teker
gördükçe bir ağacın hışırtısını, yansımasına şahit oldukça
bir tomurcuğun ölü kuşlara bakışını anladım
şanslıydım
susuzdum
ben ki küçüktüm, suya ulaştım suyu unuttum

Kıvandı mavi demirlerden tutup bağıran kişi
kaldırım kesiklerinden düştü bir ayak
tek düşüş bu olsaydı keşke
veya düşenler tutunsaydı kirpiklerimden kavrayarak
razıydım
Sert hatlı bir kubbenin altında suyu unutan insan
su içti kana kana
gözler yerindi ve eller gökyüzünü dağladı
o gün bir adam
kahrından ağladı