Hecelerden getir bana ,bir tutam.
Çeksin burnuna,koklasın her gecem.
Konsun mısralara perili ilham.
Bırak sorsun kalsın, gönül pencerem.
Karanlıklar örtse de üstümüzü.
Üstü açık gezer, benim her hecem.
El alem izler, başka bir gökyüzü.
Bırak donsun kalsın, gönül pencerem.
Gecenin serinliği öper beni.
Ne zaman sarsa, yakıcı bir elem.
Hüzünlerim bırakmaz arar beni.
Bırak mahzun kalsın, gönül pencerem.
Ne içten kucaklıyor hüzünleri.
Gecenin sessizliği , bana peçem.
Yalnızlık soruyorken yürekleri.
Bırak yoksun kalsın, gönül pencerem.
Nasıl görürdü umudum güneşi?
Bırakır mı beni hiç , kara gecem?
Baş ucuma konsun ,bir tutam sevgi .
Bırak koksun kalsın, gönül pencerem.
Kayıt Tarihi : 21.7.2018 19:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!