Dört duvar arasında yine senin yokluğun
Karanlık gecelerde seni arayışlarım ağlayışlarım
Bir tutam sevgi arayışım olmadı bak anne
Sen yine yanlız bıraktın beni kimsesiz gittin
Sahi hiç aklına geliyormuydum özlüyormuydun
Yoksa sende varlığımı unutup silmişmiydin
O taş kesilmiş kalbinde bana karşı sevgi varmıydı
Biliyorum sende unuttun sende yok sayanlardandın
Şimdi yetim öksüz gibi bir başımayım burda
Sen yoksun sen zaten hiç olmadın ki bende
Bir gün saçımı okşamadın kızım yavrum demedin
Sahi beni neden sevmedin istemedin anne
Anne sende gittin abimde gitti ben napıcam
Kime ağlıcam kime derdimi nasıl anlatıcam
Evimize gitsem kapıyı kim açıcak bana anne
Neden neden yokluğuna mahkum ettin beni
Ben bu dünyaya doğarken mahkum doğdum
Cezam ise ömür boyu acı çekmek üzülmek
Gülmedi be yüzüm gülmedi kaderim şansım
Karanlık gecelerim aydınlanmadı zifir karanlık
Kayıt Tarihi : 25.10.2023 04:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tşk ederim çok saolun
Cezam ise ömür boyu acı çekmek üzülmek
Gülmedi be yüzüm gülmedi kaderim şansım
Karanlık gecelerim aydınlanmadı zifir karanlık
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Tik ederim beğendiğiniz için
TÜM YORUMLAR (4)