Bir Tutam Sevgi Şiiri - Ercan Keskin

Özünden beslenir şiir atan damarım
Çiçek nasıl taşırsa özsuyunu dalından
Donuverince birden akmaz oluyor kanım
Kuruyan ağaç gibi umut yok yarından

Sen gittin gideli her yanım kör kuyu zindan
Karamsar tablo gibi her şey nereye baksam
Vefasızlık bir yandan aşksa diğer taraftan
Yalnızlık hiç bu kadar bezdirmedi canımdan

Bir tutam sevgi yeter için için harlayan
Deniz feneri gibi uzaklardan parlayan
Ey sevgili kemendim ol kurtar beni kuyudan
El ver düze çıkar şu kahırlı daraşlıktan

İnsan olduğumuzu anımsatan o vicdan
Bizi koşulsuz evren ile kucaklaştıran
Derdimize ortak acıya derman yapan
Nerde umarsız varsa gönülden köprü kuran