Bir Tutam Sevgi Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Ah, şu gökyüzü bilir de feryâdımı bu yağmurlar gözyaşlarıdır
Sağanak sağanak kaçışların hiç dinmez, sanki uçsuz bir deryadır
Yoktur ıssız şehirlerimin kimsesiz yaralarına merhemleri
Kabuk tutmaz gece kaldırımlar, adım sayar, sanadır gelişleri

Bilmez şu koca limanlar ne fırtınalar doğar akşamla birlikte
Virân olur, ziyân olur, anı kalır, acı kalır, ah, her görüşte
Hani o doyamadığın, milim milim ezberlediğin eşsiz çehre
Bulutlar ötesinde kaybolur birden akrep yelkovanı geçince

Hıçkırıklarımı dipsiz kuyulardan çıkarsam cihâna yayılır
Sorma halimi, bir tutam sevgide de sayısız boğuldum sayılır
Dünyamın ansızın durduğu o gece karanlık bir boşluğa daldım
Bu acı kaybı o boşlukta sönen nice parlak yıldızdan anladım

Şimdi zaman da yok, zamansızlık da
Şimdi susmak da yasak, konuşmak da

Bir bakıp bin ah çekmek de
Bir duaya bin amin demek de
Faydasız
Şimdi her şey...
Her şey acımasız!