Hiç tanımadım seni ,
Gördüğümle kaldım , yetindim.
Belki de hiç görmedin beni
Benim gözlerim seni ararken.
Avutuyorum günlerdir kendimi
Gönlümle başım dertte , anlamıyorum.
Aklımda, düşüncemin bir parçasısın
Söküp atamıyorum
Esiyor saçların aklımın yellerinde
Dolanıyor , boğuyor beni
Hepsi bir yanılsama ama senin kadar gerçek
Gönlüme başım dertte , anlayamıyorum.
Kahverenginin en güzel tonu, sarının en tutkulusu
Gülün dikenlerinden daha keskin imkansız ellerin
Sensizlikde avareyim , habersizsin
Belki de asla bilmeyecek, öğrenmeyeceksin
Varsın öyle olsun ama,
Gönlümle başım dertte , anlayamıyorum.
Kayıt Tarihi : 2.3.2024 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Günlerdir otobüste görüp karşılaştığım , omuzlarına doğru akan kıvırcık kumral saçları... Kemik gözlüğü ve üstüne giydiği uzun kahverengi paltosu. Yürüyen bir şiir. Bakmak bile yetiyor ona şiir yazmaya. Benden büyük olsa gerek. İçine giydiği kahverengi tonlarında kazağı ve ellerine taktığı yüzükleri. Yandan taktığı postacı çantası... Uzun , ince... Dokunsam kırılır mı acaba? "Söylesem ne kaybederim ki" değil mesele , mesele bir sene daha onunla karşılaşamayacak olmak. Ya şimdi ya da asla. Platonikliğimde kavrulsam mı yoksa şiir yazan hallerine bakıp hayallere mi dalsam. Ya da kahve mi içsem?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!