Bir Tutam Kül Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Toprağa gölgem değil,
Toprağın gölgesi bana düşende,
Silinecektir bu güneş, bu dünya.
Her ne yaşadımsa yaşadım,
Hepsi de benimle gömülecektir.
Tekin değil bu dünya, bu ömür,
Gönül viraneleri yaşadığımız,
İnsanı eder kömür.
Dost belki de bir ağaç gölgesi,
Aşk belki de bir şarap şişesi,
Neyi nerde ararsan onu çekersin,
Çek balıkçı istavrit yerine ızdırapları.
Kolay mı sanıyorsun çekip gitmeyi,
Geride neler bırakıyorsun?
Hangi zevkleri ne zaman yaşadın?
Kiminle ağladın kiminle ıslandın,
Kiminle yedin ayazları hoyratça,
Saçlarına düşen akların hesabı kimden?
Çekil git durmayan zaman,
Od tıkadın yüreklere,
Bil ki anılacak her yaşanan ömür,
Belki hatıralar, belki bir tutam kül,
Neyi nasıl yaktığına bağlı...