bir esir kampında,
düşüncelerle başbaşa..
uçan kuşlarla haber yolladım sana,
bekledim gelirsin diye umarsızca.
gelmedin kaldım buralarda.
asla bir başkasını sevemem
aşkımı toprağa gömemem.
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Seven bir yüreğin sevdiğinden geçen her günü bir başka yalnızlıktır her geçen zamanla biraz daha arar durur
yüreğine sağlık sevgili Menekşe güzel bir hasret şiiri okudum
Bir Tutam Kül Olsam Uğruna
bir esir kampında,
düşüncelerle başbaşa..
uçan kuşlarla haber yolladım sana,
bekledim gelirsin diye umarsızca.
gelmedin kaldım buralarda.
asla bir başkasını sevemem
aşkımı toprağa gömemem.
özlemlere yenik düşen kalbim,
hep uykusuz gecelere talip.
apansız çıkıp gelsen yanıma.
sarılsam sana doyumsuzca.
erisen kollarımda tüm sevgimle.
sürgün bitse artık bu şehir de.
içimde ki yangınlara dur diyemem.
seni severken bu aşktan vazgeçemem.
bir tutam kül olsam uğruna.
savursa rüzgar götürse uzaklara..
ben yine seninim bende ki aşkla.
alıştı gözlerim akan yaşlara.
bir sensizliğe alışamadı bu gönül,
bir de yalnızlığa.
Menekşe Gülay
bir tutam kül olsam uğruna seven bir insanın sevdiğine bundan daha güzel bir seslenişi olamaz kutluyorum ne kadar şanslı bir insan olduğunu bir bilse sevdiğiniz insan kutluyorum on tam puan bu güzel şiire benden selam ve sevgiyle
Bir sensizliğe alışamadı gönül birde yanlızlığa...Alışmak zor ...ablacığım emeğine yüreğine sağlık şiirine hayran kaldım enfes olmuş...Allah yüreğini ve kalemini öyle coştursunki sürekli dökülsün satırlar kaleminden bizde keyifle okuyalım..Sevgi ve Saygılarımla
aşkımı toprağa gömemem.
ateş olup çıra çıra yansam, kordan küle dönsem, üfür üfür uçsam, gömemem seni ne toprağa, ne de olmadığın yerlerde arasam olmasan bile....baktıgım boş, soğuk duvara adını yazsam, akıtsam sıvasını harç harç yüzüme, bağlasam yüreğimi atsam o kör Denizin dibine, derine derine, yaşanırmı be vicdansızın kızı sensiz, yaşanırmı....
bir sensizliğe alışamadı bu gönül
nasıl alışır ki, tut ki nefes alıyorsun işte o an seni seviyorum, tut ki nefesi veriyorsun işte o an seni düşünüyorum....nasıl bir hayat yaşadığımı asla bilemezsin, ölümleri diziyorum kadeh kadeh, vuruyorum hepsinin dibine, duble duble....böyle yaşıyorum seni işte, hakediyormusun acaba? mahkemeye bile çıkamıyorum işte....yaşıyormuyum bilmiyorum....
yüreğine sevgilerimi gönderiyorum ablam, çok güzeldi yine bayıldım bak, neler yazdırdın, tebrik ediyorum.
bir esir kampında,
düşüncelerle başbaşa..
uçan kuşlarla haber yolladım sana,
bekledim gelirsin diye umarsızca.
gelmedin kaldım buralarda.
kutluyorum Menekşeciyim.Yine döktürmüşsün incileri hasret yağmuruyla.Kalemin var olsun.
sevgiyle G.L.
İşte aşın en kötu yanı bazen böyle acı çeketırıyor ama sonuçta guzel bir şiir tebrıkler
bir tutam kül olsam uğruna.
savursa rüzgar götürse uzaklara..
ben yine seninim bende ki aşkla.
alıştı gözlerim akan yaşlara.
bir sensizliğe alışamadı bu gönül,
bir de yalnızlığa.
Yalnızlık çekilmez bir illettir.Çok güzel yorumlamışınız Menekşe Hanım.Tebrik ederim.Allah gönlünüze göre versin.başarılar
Eline,kalemine ve yüreğine sağlık Can Dost Kalem.Aman Can Bacı,Allah gerçek esir kampına falan düşürmesin.Selam ve sevgilerimle hayırlı geceler...
Aşk engel tanımaz derler gözleri kapalı severler Bence Aşk ayrıntılarda gizlidir. Herkesi seversiniz ve herkesi her şeyden fazla seversiniz. Ben yine tekrarlıyorum; aşk mutlaka bir yerlerde kalmıştır…Sana olan hayranlığımızı anlatmaya kelimeler yetmez
Güzel bir anlatım, müthiş bir final ve harika bir şiir. Kutlarım, yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta