Bir tutam karanfil Şiiri - Zeynep Beşen

senden fazla bir şey istemiyorum lika
sadece yüzüm sana bakarken eskisin
acısıyla tatlısıyla
sana bakarken eskisin istiyorum yüzüm.
seni özleminde bir sonu olmalı
ama ellerinde
ama gözlerinin tam karşısında
yüreğinin tam içinde olmalı
sana bakmak! lika
her yılı almalı aramızdan
sevmek böyle olmalı
gözlerinden dışarılara taşan kıvılcımlar gibi
nereye dokunsa bakışların
orada ben olmalıyım.
şimdi bir düşsüzlüğün içinde
kendini kahretme!
ellerini göğsüme koy ve duyumsa
bu art ardına tana şey bir etten ibaret değil
anla!
ah lika
insan öfkesiyle sevişe bilir
hüznüne sarıla bilir
dargınlığına küse bilir
ama lika insan senin karşında
yeniden kaybettiklerine kavuşur
bir tutam karanfilim ol isterim
her gün ölene değin içmeye niyet ettiğim çayıma
senin gözlerini içtikçe
ruhumu ALLAH'a uyandırmalıyım
bak! lika
hayat yarına kalmaz belki
düne gidemeyiz zaten
şimdimin gözbebeğine
gelde otur lütfen...
şu dünyanı altını üstüne getirmeliyim ellerinlen
gel lika!
inancını yitirmiş güvercinlere
kanat takalım yeniden...
senden fazla bir şey istemiyorum lika
yüzüm yanın da eskisin
öyle uzanayım toprağa...
nasıl olsa mehşer günü
mahşerde aşkın huzurunda
iyi yanım ağır basarsa
bir arzulahalim falan sorulursa...
seni arzulayacağım
gel lika
azığım ol!
inancıma attığım adımın ol
ama gel lika
zaman kendini bir birimizden uzakta eskitmeden gel yanıma...
bak diye bilmeliyim
bu düzenin bozulan çarkına..
bak!
inanmadığım aşkla geldim
yaşadım ve gidiyorum ALLAH'a.
gel lika
ezber bozalım
tarihi rayından çıkaralım
bu inançlı inaçsızların yanında.
gel lika
başka türlüsü yok çağırmanın.