Bir Tutam Huzur Şiiri - Mahfuz Arslan

Tut ki dolunaysın gökte bir başına
Bir güneş bulmaya bak, akşam olmadan.
Akşam olmadan bir tutkulu şiir yaz
Hiç ummadığın bir yıldız belki göz kırpar.

Kelimeler uçsuz bucaksız bir derya.
İşte yalnızlık orada asude bir liman
O limana bir gün bir tabut vurur sessizce, ıslak
Ona omuz veren sadece sensin,
Faili meçhul cenazesi sen

Hiç bilmediğin bir yerde
kaybolmak gibi bazen
Kalabalıklar ortasında
Yalnız sensin yabancı
Ve hiç gitmediğin bir şehre
girmek gibi bir gece yarısı
Şehir uyuyordur…
Sokak lambalarını takip ederek
çıktığın o meydan, seni kucaklar
Anla ki o meydan, hakiki dosttur.

İnsan susunca ölür, yalnızlıktan
Yalnızca çiçekler ölünce susar.
Yüksek dağların çıplak zirveleri
yalnızlıktan üşür aslında
Güm güm atan kalpler
sükuta ram olur bir gün ağır ağır.
Yalnızlık bir zulümdür benim gördüğüm
Ve yalnızlığın bizzat kendisidir şiir.