Bir Tutam Hüzün Şiiri - Taha Yaycı

Ol demekle olmaz ki muhal
Değişmez ki istemekle bu hal
Sabit olmalı düşünceler
Sabit olması gerektiğince
Değişmeli fikirler
Değişmesi gerekince

Kal demeli biri sana
Kalmak için bu dünyada
Ol demeli bir mukaddes
Olmalı cennet bir rüyada
Meşk gerektir bana
Maşuk olmak bu hülyada
Dur demeli bu gidişe
Durak olmak ya da
Kalmak yolda yaya

Zor, işte çok zor yaşamak
Ölmek mi istersin
O daha da zor
Sır, işte sır yaşamak
Saklamak mı istersin
O daha da zor

Yıllara yazmak var sevgileri
Zamana kazımak
Ya da suya
Ya havaya
Ama asla değil karaya
Asla değil bir insana
Hiç bir mahluka
Yalnız Halık'a
Ölümlü değil mi hepsi
Geçti mi tüm insanlık hevesi
Ruh, beden hepsi geçici
Ruh kaldı bedeni soyunca
Zincirlikuyu'nun önünden geçerken okudum
Ve ağladım gece boyunca
Her insan ölümü tadacak
Her insan sonunda orada yatacak
Kendime değil sevdiklerime ağladım
Sevgimi ebede bağlamanın zaruretini anladım
Mecnun gibi, Leyla'dan öteye
Akif gibi vatandan öteye
Ben gibi benden, ten bile değil
Hatta serden de öteye

(27.09.2004, İstanbul)