Bir Tutam Hasret Şiiri - Murat Ağır

Ne güzel olurdu şimdi
Binip bir trene gitmek...
İndiğim durakta beni karşılaman
Sonrayı beklemeden, hemen orada
Kimseye aldırmadan sarmak seni...
Ve seni sararken,
Hasreti paramparça etmek göğsümde.
Göz göze geldiğimiz anda
Konuşmadan anlaşabilmek seninle.
Kokunu içime çekip
Sensiz geceler için saklamak ruhumda.
Seni görünce içimde birşeylerin filizlenmesi
Heyecan gibi, umut gibi, aşk gibi.
Seni görünce
Kanımın deli akması damarlarımda
Yüzümün kızarması, ellerimin terlemesi.
Gözlerimin nemlenmesi hasretimden
Yalnızlığımı inciltmeden ardımda bırakıp
Sokakları dolaşmak seninle el ele.
Doymayacağımızı bilsekte
Bir simit alıp, bölüşmek seninle
Kana kana yaşamak seni
Olduğun o yerde.
Diyorum ya,
Gitmek vardı şimdi senin olduğun şehre.
Sensizliğin canımı yaktığı gecelerde
Gözyaşlarımla ıslattığım ruhumu
Günışığına çıkarıp kurutmak için
O karanlık geceleri beyaza boyamak,
Daralan ruhumu ferahlatmak için
Binip bir trene,
Şehrine gitmek vardı sevdiğim.
Seni çok seviyorum, bunu bil.
Ve sadece bekle beni
Gün şafağa varmadan,
Ömrüm güze kavuşmadan,
Belki hemen değil ama
Bir tutam hasretten sonra,
Varacağım yanına.