Sen küçüğüm;
Kar tanelerinin sevgiyle buluştuğu topraklarda,
Şubat günü doğmuştun, benim gibi,
Göz gözü görmemişti
O gün mutluluklar havada uçuşurken…
Üşüşmüş senin ağlamanı dinliyordu, kar taneleri;
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şiirin mısralarında bize ait yaşam kesitleri vardı,
Dünden bugüne yolculuk gibiydi...
Yaşamın gerçeklerinin acı haykırışı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta