Bir Tutam Feryat Şiiri - Yavuz Erdin

Sildim bugün bende ne varsa sana dair.
Ne bakmaya kıyamadığım,
Gözlerin kaldı elimde.
Ne de yüreğimden sana döktüğüm,
Aşk kokan satırlarım.
Zor oldu emin ol.
Hepsini içim kanaya kanaya yaptım.
Ama şunu bil ki,
Ben bunları yaptığımda,
Bir daha dönüp arkama bakmadım.

Çünkü bakmak için bir sebep te bırakmadın.
Güzel olabilecek herşeyi tek kalemde silip attın.
Buna sebep neydi? Bir türlü de anlatmadın.
Boşlukta bıraktın beni,
İnsaf etmedin âhımı aldın.

İnsan feryat etmesinde böyle bir durumda ne yapsın?
Kime gitsin? Ne söylesin? Dermanı nerede arasın?
Çaresizlik...
Çaresizlik pek yamanmış.
Rabbim kimseyi çaresiz bırakmasın.
İnsafa gelmez yüreklerde hiç bir yürek harcanmasın.

Ayıplamayın dostlar, ayıplamayın sözlerimi.
Şu garip gönlümün isyanını kimse hor görmemeli.
Bağrı yanık bir kulum, üzmeyin artık beni.
Girmeyin dünyama ne olur yok edecekseniz hayallerimi.