Bir Tutam Deniz Kokusu

Hangi dal serzeniş eder ki, kendine sığınmış bir kuşun habersiz gelişine?

Sana gökyüzüne sinmiş deniz kokusu getirdim kanatlarımda,
Birde avcıların bıraktığı derin yaralar tabi.

Hani sarılırken takas etsek bir şeyleri.
Mesela senden yaralarıma şifa,
Benden deniz kokusu.

Çok defa vuruldum, yoruldum yinede ölmedim.

Ama biliyorum, seni de kesecekler şüphesiz en çok yeşerdiğin yerinden.
Üstelik, gözyaşlarımızda yetmeyecek yeşertmeye kesilen umudu.

Bırak şimdi kanatlarım seninle budansın,
Canı cehenneme özgürlüğün ey dal..!

Bir kırılgan kafes ol mesela,
Tek gönüllü tutsak olayım içinde.

Ve sen ne zaman ki kırıldın,
Ben o gün ölüme uğurlanayım sensiz.