Ah! Bu, yeryüzünde silinmez oldu
İnsandan kalan bir tutam acı...
Uyuşuyor kafamın içi/eziliyor kalbim
Eziliyor iki taş arasında benliğim
Düşündükçe, beynimde depremler oluyor
Bulutlar çığlık olmuş/Göğün göğsünde
Kıyametler kopmuş/Bu yer yüzünde
Ah! Bu, yeryüzünde silinmez oldu
İnsandan kalan bir tutam acı...
Gözlerde yaş donmuş/Umut yok yürekde
Karardı dünya karardı/Benim gözümde
Yuvası yıkılmış/Ana, baba, çocuk içinde
Uyku uyumamış/Korku gözünde
Acı yol yapmış /İnsanların özünde
Taş, toprak utandı/zalimler utanmadı
Yerin göğün tanıklık ettiği bir kıyamet
Bir ateş topu oldu yaktı bu felaket
Ah! Bu, yeryüzünde silinmez oldu
İnsandan kalan bir tutam acı...
Kayıt Tarihi : 13.2.2023 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!