Bir Tutabilsem Şiiri - Mehmet Dumanlı

Karanlıklara uzatıp ellerimi,
Bir tutabilsem. bir tutabilsem sevgilerimi,
Bazen nefretlerimi, bazen özlemlerimi
Yada!
Kinlerimi
Bir tutabilsem.

Kopartsam içimdeki fırtınayı,
İçimdeki fırtına kopmadan,
Kopartsam anlamsız dalgaları,
Kör duman olmuş duyguları,
Kalp gözüm kör olmadan,

Bir tutabilsem benim olmayan,
Benim dediğim her şeyi.
Bırakmadı ki bırakmıyor,
Benim olan her şeyi.

Git bu koyda sana yer yok,
Liman bul kendine sığınacak.

Güneşte ıslandım, yağmurda kurudum,
Bulamadım cana sığınak.

Tende titreme,
Dilde yalvarış,
Anlamlı bir bakış,
Gözde sağanak olsam,
Düşmeden yere damlalar
Bir tutabilsem, bir tutabilsem.
14.03.2011 / Etimesgut