Bir Türlü Vazgeçmiyor Gönül Senden

Ben aşık olmam derdim.
Daha doğrusu aşka inanmazdım.
Fakat oldum.
Hemde en güzel kıza.
Evet aşık oldum.
Ben bile inanmıyordum kendime.
Sıradan bir kıza değil.
Dünyanın en güzel kızına aşıktım.
Kimsenin arayıpta bulamadığı çiceğe.
Kim anlatabilir ki onu bana?
Ben bile anlatamazdım.
Gülüşünü, bakışını, konuşmasını,
Hele o savrulan sarı saçlarını.
Bazen diyorum kendi kendime.
Ah ulan yalan dünya doğarken ağladık.
Anladım çile çekeçeğiz de,
Bu aşkıda mı çekmek zorundayız.
Ne zormuş be yar sevmek.
Yar dedim, şu işe bak.
Uçmayan kaç kişi kaldı acaba?
Hani diyorlarya bir yar sevdim de,
Kavuşamadım diye.
Zaten kavuşamazsın ki
Yar demek, uçurum demek değil mi?
Her gece düşünmek varya,
Kavuşmaktan bile çok zor.
Çünkü düşündükçe kafayı yiyor insan.
Hep aynı şeyleri diyorum.
Fakat asla usanmıyorum.
Zalimin biri olsam bile onun gözünde,
Bir ömre bedel seviyorum.
Ey yar senin gelmiyeçeğini bilsem bile,
Ellerimi açmış yalvarıyorum Allah'a.
Ve diyorum ki,
Ey Allah'ım bu güzel kulu sen yarattın,
Benide bu kuluna aşık ettin.
Beni onsuz bırakma.
Onun gönlüne beni.
Benim gönlüme onu koy diye.
Biliyorum şuan umrunda bile değilim.
Olsun diyorum.
Sen nasıl istersen o şekilde olsun.
Zorla kendimi sevdiremem ki sana.
Fakat unutma.
Ben sana elveda derim demesine de,
Gönlüme elveda diyemem.
Orda sen yaşıyorsun.
Acı hissediyorum gönlümde.
Aşkı görüyorum sende.
Mutluluğu buluyorum sende.
Ve çok iyi biliyorum ki aşk sende.
İçim yanıyor.
Ben ise bu yangını seviyorum.
Bu yangının sultanı sensin.
Kalkıyorum erkenden.
Seni yazıyorum her sabahın şafağına.
Geceleri soruyorum ay'a.
O beni sever mi ki?
Ben üzülmeyim diye,
Gülümsüyor yıldızlar.
Kızıyorum onlara gerçekci olun diye.
Denize karşı oturuyorum.
O bana bakıyor bende ona.
Bazen soruyor deniz bana.
Nedir bu yorgunluk? anlat bakayım.
Tam o sırada martılarda geliyor.
Bende başlıyorum seni anlatmaya.
Anlattıkca denizin dalgaları kabarıyor.
Martılar ise hiç bitmesini istemiyor.
Masal aşkı bu.
Gerçek değil ki, hemen bitiyor.
Sonunda diyorum gönül yorgunluğu.
Her şeyin adına, senin adını koydum.
Bağlanmış bir kör düğüm gibi.
Aldın beni benden.
Bir yel gibi geldin girdin kalbime.
Çıkmaz sokak gibi.
Gitmek istiyorsun biliyorum.
Fakat her şeye rağmen,
Bir türlü vazgeçmiyor gönül senden.