Bir Türkü Şiiri - Hamza Eren

Ey gönlümün hanına
Yorgun gelen misafir
Bir buluşma anına
Hüzün diyen misafir

Kaç gece yalnız kaldın
Erenler dergâhında
Kaç kalbi böyle çaldın
Bir eylül sabahında

Ozanın yalanıdır
Sana yazdığı beste
Ardında kalanıdır
Hüzünden deste deste

Gözlerin için ölen
Bir beyaz kelebeğim
Yalnız seninle gülen
Hüzünlü bir bebeğim

Seni özlemek ile
Merhaba derim güne
Yüreğim sana hasret
Katlanır bu sürgüne

Bir zaman unutursun
Sende ey leyl-i canım
Gönlünü avutursun
Hep boş kalır bir yanım

Sevdanın acısını
Çekmişim sancısını
Tanırım leyli canım
Ayrılık hancısını

Gülmedi bana hayat
Çektiğim hüzne inat
Ağladım gecelerce
Şahidimdir kâinat

Aşkı buldum elemde
Seni bulumdum kalemde
Gittin geri gelmedin
Yalnız kaldım âlemde

Bırak yerinde kalsın
Kanattığın yaralar
Yerinde kalsın bırak
Bağladığın karalar

Ozanım uslan artık
Bırak aşkın peşini
Bu yüreği yıprattık
Yakma aşkın ateşini