Bir Tunçun Eli Şiiri - Tunç Ziya Agur

içimde,
adımlarım büyükmüş tahayyülümden,
birincisinde irsal edilene,
ikincisinde irsal edene yaklaşmışım da
hiçlik geçmiş üçüncüsünde yüreğimden...

dışımda,
gökdelenler boş koridorlarını dolduracak
renkli renksiz yakalılar beklerken
vesikalık fotoğraflara mı sığdırılmış
en sağlam karakterler?..

la mekânda,
doğumumdan ölümüme
cemâlinin celâlinin kemâlatıyla
bir göktunç olur muyum
Tanrı'nın huzurunda?..

ebeden,
Yehova, Rabb ya da İlah,
hangisi alır beni cennetine?
kafiyeler yetiştirmeliyim belki de
gündoğumundan günbatımına,
hatta yukarı çevirmeliyim bakışlarımı
yeryüzüne değil gökyüzüme,
şah damarımdan daha yakın olan,
bana ruhundan üflemiş kendimsiye!