İşi düşmezse selam bile vermez,
Bir tuhaftır bizim köyün adamı.
Burnu havadadır kimseyi görmez,
Bir tuhaftır bizim köyün adamı.
Sana bir şey sormaz ele danışır,
Yabancı olanla iyi tanışır.
Yüzüne güler ardından konuşur,
Bir tuhaftır bizim köyün adamı.
Zenginlerin önünde eğilirler,
Kuyumuzu kazmaya koyulurlar.
Dedikodu yapmaya bayılırlar,
Bir tuhaftır bizim köyün adamı.
Tek bildikleri söz bir kaç kelamdır,
İnsanlara yaptıkları elemdir.
Her birisi inan başka alemdir,
Bir tuhaftır bizim köyün adamı.
Yusuf köyün içi sana kızaktır,
İnsanlara kurdukları tuzaktır.
Yaptıkları insanlıktan uzaktır,
Bir tuhaftır bizim köyün adamı.
Kayıt Tarihi : 28.9.2013 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/28/bir-tuhaftir-bizim-koyun-adami.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!