ışık sarısı nazar çevrelemiş bir diğeri görmüş
eflatun ışıklar da yürüyormuş benimle bir diğeri sordu senin rengin ne
ben gökkuşağının altından geçmeye koşuyordum
zincirlerimi koparmadan ve dahi parlata alargada gülüyordum
/
hem de
hiç gelemiyeceğini bildiğim o uzak rıhtımda yamru yumru
deniz fenerinin silindiğim yerden aydınlığı sarsın diye hayalperestliğini
insanı seviyorum derken birileri kıran birilerini unutuyordum
üst üste istif almış heykel parçaları gibiydi parmak ayak gövde yığın
bir köşede atık hangisi kimin uzvu ne birleşmesi mümkün
ne de anlamlandırılması bunun sahibi hangi kültürün
bulamıyordum
/
biri diğerinin başına vuruyordu diğeri kanatlarını koparıyordu birinin
bir kadının başı bir adamın gövdesinde bir mızrak yerde sipsivri
cezalandırılmışlar karası insandılar
bir diğeri avuç avuç yemiş korkuyu
gözlerini kapatıyordu zamanın sürgüsünde köle
sahibinin
/
gerçekliğime uzanıyor
çocukluğumun aşkısıyla ağlarımı çekiyor
tuhaf esrimelerime göz ucuyla bakıyordum sus denildiğinde aslında
gökyüzü ben oluyordum
/
ağrılarını çekmeden bulutların gökkuşağının altından geçilmiyormuş
geldim ve durdum öylece içimde
anılar tortuluyormuş
/
gördüm
heykeller vardı ah o heykeller
biri birinin kemanını diğeri diğerinin atının kuyruğunu
öbürüsü birinin arpını diğeri birinin prangalarını
biri öbürünün tacını diğeri güneşini zırhını örtüsünü
bileğini bilekliğini köpeğini başlığını arabasını hançerini
/ 2013 temmuzuydu
sonra güneş kızdırmaya başladı yeniden ceza aldılar ve depremleri
Kayıt Tarihi : 24.7.2009 12:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kırılır sürgü yamru yumru geçer bellek en sızmasından yoksuldur şiir orada kotrdans yapar hayaletlerin en sörü acırsın orada maskeli baloda atlarına da kaçırıp gökkuşağından geçebilen delidir 19.07.2009
