Bir Tren Sesi Duysam Kalbim Ayaklanıyor

Tüm karanlık tüneller bana ümit kapısı,
Sanki bir tren çıkıp hep seni getirecek.
her biri zalimlikte birbirinin tıpkısı,
Beklemekten yüreğim ha öldü, ha ölecek.

Bir tren sesi duysam kalbim ayaklanıyor,
Yüreğim hançereme çıkarak dayanıyor,
Ruhum bayram etmeye nasıl hazırlanıyor,
Sendeki zalimliği kalbim nerden bilecek?

Her tren sessiz çıkar yorgun, argın tünelden,
Durgun birer geçişle uzaklaşır gözlerden,
Senle gelecek tren çıkmıyorsa gönülden
Onu ordan hangi el çıkaracak, silecek?

Geçer bomboş trenler birbirinin ardından,
Kim anlar bir yaralı yüreğin feryadından,
Kimbilir hayalimin hangi battal hattından
Bir tren ıslık çalıp seninle görünecek.

(ZEYTİNLER ALTINDA isimli Hece Şiirleri 'nden > 24-25/100)