Bir Tiyatro Oyunuydu Bizim Sevdamız

Elveda deyip gitmiştin benden..
Oysa ben bir merhabayla ayrılmıştım senden
Çünkü içimde kalmıştı her parçan
Gitme dedim;
Duymadın
Sessiz bir çığlık attım arkandan
Duyuramadım
Yüreğime saplantı her parçan
Sessizce ağladım
Seni sensizde sevebileceğimi sandım
Yapamadım
Sensizliğin acısını yaşarken
Hazanı yaşayan ağaçlar gibi
Yapraklarım dökülüp solarken
Çıplak kalıp üşürken yüreğim
Meğer ben baharı bekliyormuşum
Yeniden doğmak için
Baharımı bana dönüşünle
Sonsuz huzuru aşk dolu gözlerinde anladım
Aldım yüreğini elime aşkımı yaşadım
Neden el sallamadım ardından
Bana döndüğünde anladım
Sanki gitmek değildi
Beklenen bir gelişti bu ayrılık
İşte o zaman
Yeniden anladım
Bir tiyatro oyunuydu bizim sevdamız
Oyunun adı sevda
Oyuncularsa senle,bendik
Oyna dediler
Oynamadık
Birinci perdede ayrılığı
İkinci perdede kavuşmayı
Üçüncü perdede sevdamızı yaşadık
İsimde koyduk sevdamıza
Aşk dedik adına
A/damdı yani ben
Ş/elaleydi yüreğimize akıp giden
K/adındı yani sen
Yüreğimize akınca bizi var eden
Aşkıda senle anladım
Anladımki sevgili
Aşktı bizi tek ortak noktada birleştiren..