Sözümüz asla uyuşmaz
akımız,karamızda...
Aşılamaz bir uçurum var
sanki aramızda...
Bir yerdeyiz ki,
karşıkarşıya orduyla millet;
Elbet merhem kâr etmez
bu onulmaz yaramızda...
Çâre bulamaz bu derde
binlerce mâhir hekim...
Birçok ebleh
kendisini doktor sandı netekim...
Araştır,düşün hele
bu cerîhayı açan kim? ...
Kimler
yanlış tedâvi uyguladı yaramızda...?
Ne vahim bir durum yâ Rab...!
böyle sürüp gidemez...
Millet içinden çıkan güç
ona çalım edemez...
Müslümanlar sürü değil
ordu onu yedemez...
Tufan var
tutmaya çalıştığımız nâramızda...
Körce uçuruma gidiş
son bulsun artık,yeter...
Milletimizle ordumuz
içten barışmak ister...
Ey Yüce Rabbimiz
bize çıkış yolları göster...
Dehri sarsın dinimiz
değer olsun paramızda
Nasip et de güneş doğsun
şu baht-ı karamızda...
1o.3.I997
Ulvi ZiyaKayıt Tarihi : 14.5.2007 07:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!