Bir Terslik Olmalı Şiiri - Yunus Emre Kılıç

Sen gittikten sonra
Karşımda ölen dakikaların
Selasını okuyor yüreğim
Gittiğinden beridir normal değilim
Biliyorum.
Hiçbir şey beceremiyorum mesela
Ellerim tutmuyor
Parmaklarım istediklerimi yazmıyor belki
Belki de sadece yazamıyorum
Gözlerimde kaybolan ufuklarda arıyorum seni
Dalıp giden gözlerim, bulutlara soruyor
Hiçbir yerde bulamıyorum
Beni nerede bıraktın?
Burayı hiç bilmiyorum
Üzerine bastığın kaldırımda yürüyorum
Diğerleri üzülmesin ama
Bu kaldırımı seviyorum
Ne zaman saate baksam
Beni sen geçiyor
Gözlerim doluyor birden
Açıkçası ağlıyorum
Kurduğum düşlerin haddi hesabı olmuyor
Kelimelere sıkıştırıyorum seni
Başaramıyorum.
Sensizlik treninin makinisti oluyorum bazen
Hiç bitmeyen bu yolu,
Israrla gidiyorum.