bir sabah uyandım aklımda sen fıkrımde sen varsın
hayalin gözlerimin önünde hiç cıkmıyorsun aklımdan
her an her seyde sen varsın bana benden daha yakın.
Bir cay koyuyorum ve aklıma geliyor
sen demli içersin çayı ha bir de şekersiz olacak tabi.
gözlerim doluyor bir anda sen aklıma gelince
seni sevmek ne güzel şey oysa
bir termosa dolduruyorum çayı ve sana geliyorum
bir elimde bir termos bir elimde iki bardak sana geliyorum
ve ben seni ilk gün ki kadar çok seviyorum
kabristanın kapısındayım
şaşkın bakışlar üzerimde
insanlar geçerken yanımdan
kimi elimdeki termosa kimi ise gözlerime bakıyor
şaşkın bakışlar üzerimde yavaş aldırmaz adımlarla
yürüyorum kabristanda sana geliyorum
ayak ucunda durdum beni rahat gör diye
biliyorum açılsa şu toprak
kalkıp boynuma sarılacak
hani izin verse özledim diye haykıracak
ben seni çok özledim
ve ayak ucunda duruyorum
gözlerim yaşlı
dizlerim taşımayacak sanırım daha fazla beni
bir cay sana bir çayda bana doldurdum
tam senin sevdiğin gibi demli ve şekersiz hayat gibi..
aklıma geldi de
bir zamanlar çok dertli üzgün olduğum bir an vardı
seni aramıştım gel diye
senden başka kimsem yoktu aslında
sende hiç ikiletmezdin hani gelmiştin
küçük nezih bir çay ocağı oturduk orada
bir çay sana bir çay bana
soğuktu hava kışın en ayaz hali işte
dışardaki soğuktan daha soğuktu içimdeki kederim
başım önde konuşmuyordum bakmıyordum o kömür karası gözlerine.
avuçlarımın içine aldım bardağı
bir yandan ellerimi ısıtmaya çalışıyor bir yandan da çayımı yudumluyorum.
bir ara başımı kaldırdım, masanın üzerinde hiç yerinden oynamamış bir yudum dahi alınmamış bir çay ilişti gözlerime.
sonra gözlerin o kömür karası gözlerin geldi
öylece bana bakıyordu,
kaçırıyordum gözlerimi kömür karası gözlerinden
ve bir ara
yapma be adam dedin yapma böyle neyin var ?
nedir seni bu şekilde yaralayan?
sustum...
sadece susmaya gücüm yetti o anda
ama gözlerin hala üzerimde, o kömür karası gözlerin
yaklaş dedin, yaklaş
usulca yanaştım yanına bir öpücük kondurdun yanağıma ve usulca,
SENI SEVİYORUM be adam dedin kulağıma
ufak bir tebessüm oluştu o an yüzümde
çünkü biliyordun,
sen beni sevdiğini söyleyince, hani dünyalar benim olurdu biliyordun bunu iste
ah be sevgili
yine içmemişin çayını, bak buz gibi olmuş
üzülme sakın
biliyorum gözlerin üzerimde ve biliyorum
beni çok seviyorsun yine,
hani izin verse şu toprak
ah be sevgili...
kalkıyorum kabrinden yorgun bir beden
ve bu bedeni taşıyamayacak ayaklarla.
kaç zaman daha yasarım ? bilmem
bir el dokundu omuzuma..
yaşlı bir amca gözleri dolu dolu olmuş
evlat dedi ve sustu...
seni gösterdim tek diyebildiğim
SEVİYORUM COOK SEVİYORUM
SEVİYORUM
ALKAN URFA
2020
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 20:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!