Bir Terminal Akşamı (Bir Gülüşlük Saltanat)

Ocaktı gittiğinde
Takvimlere kar yağıyordu
Ve göçe zorlanıyordu kuşlar
Ben bir utangaçlık kızıllığıyla bakıyordum sana
Sen soğuktan sanıyordun bu al yanaklar
İçimde deli taylar gibi koşarken hislerim
Bana karşı hislerini hiç bilmedim
Hala düşünürüm ve sorarım kendime
O da beni sevdi mi acaba diye...

Ocaktı gittiğinde
İçimde hatıralar yalınayak kara basıyordu
Ben gözyaşlarıma bahane arıyordum
Sen soğuktan sanıyordun...

Titriyordu dudaklarım
Bir çift söz kaçmak istiyordu
Kurtulmak
Kendimi güç tutuyordum
Sen yine soğuktan sanıyordun...

Ve kaybetti zaman kendini
Yalnızlık dönemecinde gülüyordu ayrılık
Vakit gelmişti artık
Yavaşça uzatıp elini hoşçakal dedin
Sarıldık
Titriyordum
Gözlerime bakıp
İyi misin dedin
Sanki son bir fırsat verir gibiydin
Donup kalmıştım o an
Sonra uzun uzun bakıp gözlerine
Soğuktan dedim, soğuktan
Usulca tebessüm ettin
Ve kayıverdi birden elin avuçlarımdan
Birden netliğini yitirdi her şey
Bulanık bir fotoğraf gibi
Ölümsüzleşti bu terminal akşamı
Ocaktı gittiğinde
Ve bir gülüşlük saltanatın kaldı
Hüzünlü gözlerimde...