Bir Tereddütün Şiiri

kara bir sayfa gibi çöktün içime
seni sevdiğimi bile bile
kendimi verdim bu gece şiire

gece her düşü örter sandım
uyudum sayıkladım uyandım
sabahı duydum ellerimde
ellerim ıslaktı nedense

birazdan başlayacağım hayata
saatim uyanacak birazdan
yirmi dördü gösterecek akrep
ben saniyenin en sivri ucunda
döneceğim sabaha kadar
sabaha kadar başım dönecek
sen düşeceksin hep aklıma

seni niye seviyorum
niye kaçıyorum ve senden
bırakarak gençliğimi gözlerine
seni niye seviyorum

ölüm her yaşta güzel biliyorum
sen her güldüğünde güzelsin
bütün aşklarını dökerek denize bu gece
benimle uçmaya ne dersin

yollar hep içine çeker gölgeyi
sıkılırım oynak şarkılarda
bir tesadüf beklerim tenha yollarda
oldu ya güldüysem sakın kızma

insan niye yaşlanır
yaşlanmak için niye telaşlanır
aldır bu yorgun bakışlarıma aldır
bir varmış bir yokmuş
derdimiz sanki bu değil mi ya

sen yine bu aşkın akrebi
ben peşinde ince uzun saniye
sen hiç acele etme
koşturan yine ben yine ben